AngelaRead in English
Grappig, ik wou eigenlijk ergens heel anders over schrijven, maar nu ik mijn verhaal zo teruglees is het best … eh … persoonlijk geworden en twijfel ik of ik dit artikel publiceer. Toch doe ik het maar gewoon. Omdat ik hoop dat ik met mijn verhaal diegene in hetzelfde ‘schuitje’ duidelijk kan maken dat een ‘healthy lifestyle’ soms helemaal niet zo healthy is. Omdat ik hoop dat ik diegene kan inspireren liever voor zichzelf te zijn. Het roer om te gooien.
[dropcap]Hoe[/dropcap] train je je vetpercentage zo laag mogelijk? Die vraag heeft mij lange tijd – zeker sinds ik zo rond 2005 voor het eerst voor een paar maanden voor modellenwerk naar Milaan zou gaan – bezig gehouden. De weegschaal interesseerde me op een gegeven moment geen biet, maar des te meer had de tang – een tang waarmee je heel accuraat je vetpercentage meet – mij in haar greep. Hier lees je hoe mijn workoutschema er destijds uitzag.
11.5 – 16% vet
Regelmatig zette mijn toenmalige personal trainer de venijnige tang op 12 punten op mijn lichaam. Afhankelijk van de uitslag van de meting begon ik daarna teleurgesteld of enthousiast aan mijn training. Natuurlijk hield ik mijn gezondheid in de gaten; zodra mijn menstruatie zou stoppen, zou ik zorgen dat mijn vetpercentage weer iets hoger zou worden, totdat mijn menstruatie weer op gang zou komen.
Een aantal punten waarop een tangmeting wordt uitgevoerd. Bron
Natuurlijk wist ik wel dat het voor mij erg lastig om in de gaten te houden was wanneer mijn menstruatie zou stoppen. Ik droeg immers al jaren een Mirena (een hormoonhoudend spiraaltje), waardoor ik niet meer ongesteld werd. Zo heb ik jarenlang continue tussen de 11,5% en 16% vet gezeten. Ik weet zeker dat het nog lager heeft gezeten, alleen mat ik mijn vetpercentage op dat moment niet op. Ik voelde me prima bij dit vetpercentage. Of misschien kan ik beter zeggen: ik had geen last van kwaaltjes.
De tang waarmee door middel van het meten van huidplooien het vetpercentage wordt berekend. Bron
Mijn ommekeer
Nog geen jaar geleden, in de zomer van 2014, heb ik echter besloten om de tangmetingen te laten voor wat ze zijn. Ik wilde niet meer streven naar een laag vetpercentage. Die ommekeer is gekomen doordat mijn vriend en ik definitief besloten om te proberen zwanger te worden. Nu vraag je je misschien af: als je je verder gezond voelt, waarom stop je daar dan mee?
Vetpercentage en vruchtbaarheid
Goede vraag! De belangrijkste reden is omdat een (te) laag vetpercentage kan zorgen voor verminderde vruchtbaarheid tot zelfs onomkeerbare onvruchtbaarheid. Voor een hoge vruchtbaarheid heeft een vrouw voldoende vet nodig. Dit is gemiddeld genomen rond de 22%. Je begrijpt dat ik daar met 11.5% vet flink onder zat. Daar zat ik niet een weekje onder, zoals vaak het geval is met atleten en bodybuilders vlak voor een wedstrijd. Nee, daar zat ik jaren lang, een decennium lang, onder. Voor meiden die nog in ontwikkeling zijn met hun lichaam is het logisch dat zij een lager vetpercentage dan 22% hebben, maar ik heb het hier over mijn volwassen leven.
Gelukkig ben ik snel zwanger geraakt. Daar waren slechts 2 cycli voor nodig. Of dit komt doordat ik mij niet meer richtte op trainen voor een lager vetpercentage is natuurlijk niet te zeggen; ik weet niet eens of mijn vetpercentage werkelijk hoger is geworden. Verder had het ook heel goed gekund dat ik zonder Mirena bij een vetpercentage van 11.5% nog gewoon ongesteld zou zijn geworden, wat betekent dat ik vruchtbaar zou zijn.
Te gezond is niet gezond
Een tweede reden dat ik de tangmeting heb gelaten voor wat hij is, is dat ik vanwege mijn wens om zwanger te worden eens heel goed bij mezelf te rade ging of ik wel optimaal gezond leefde. Mijn vermoeden was dat dit niet was. Zie het als ‘te gezond, is niet gezond’. Dit had onder andere te maken met mijn lage vetpercentage en het streven daarnaar. Dit streven ging gepaard met stress en dat moet je voorkomen wil je zwanger worden.
Het ging bij voornamelijk om lichamelijke stress. Denk maar eens aan het (bijna) dagelijks sporten. Ik kwam niet altijd toe aan voldoende rusten en daardoor herstellen. Dan is dagelijks sporten een flinke impact op je lichaam die voor lichamelijke stress kan zorgen. Daarnaast kwam er ook mentale stress bij kijken. Zo was ik veel bezig met mijn MyFitnessPal-app invullen om te checken of ik niet teveel van het één of juist te weinig van het ander at. Pfff, zo vermoeiend! Die app heb ik inmiddels volledig gedeletet van mijn telefoon. Hasta la vista, baby!
Minder streng
Vandaag de dag voel ik me een stuk gezonder in mijn velletje, ondanks dat ik nu minder intensief sport en minder ‘streng’ ben met mijn voeding. Gelukkig maar, want hoe ik mijn leven leef doe ik nu niet meer enkel voor mijzelf, maar des te meer voor het knulletje of prinsesje in mijn buik.
Ik train nu nog steeds, maar houd tegenwoordig om de dag rust. Sporten doe ik nog steeds om in shape te blijven en in dezelfde maat te blijven passen, maar het werken aan mijn conditie heeft een belangrijkere plaats ingenomen dan ‘vroeger’. Gelukkig vind ik sporten nog steeds erg leuk, maar vind ik het even niet leuk of ben ik te moe, dan kan ik rustig een paar dagen overslaan.
Apps om mijn voedingsinname en verbranding te tracken gebruik ik niet meer; ik eet nu op gevoel. Ik maak ‘verkeerde’ voedingscombinaties na het trainen. Ik graai in een zak drop (oké, ik snoep slechts incidenteel, maar toch, het gaat nu zonder vervelend gevoel achteraf). Mee-eten bij anderen gaat prima; ik eet wat de pot schaft en neem niet meer mijn eigen bakje met gezond voer mee. De keukenweegschaal staat al 3/4 jaar zonder batterij te verstoffen in de kast.
Obsessie
Terugkijkend op de periode dat ik zo gefocust was op mijn vetpercentage, denk ik dat het er wel degelijk sprake was een obsessie, geïnduceerd door mijn perfectionisme (hierover schreef ik onlangs al een artikel). Er had zich iets in mij vastgezet. Misschien kan ik het wel een verslaving noemen, want ik voelde me vaak alleen maar meer gestrest als ik niet kon sporten. Eten leverde vaak stress op.
Griep & ontstekingen
Ook kwam ik tot de conclusie dat ik wel degelijk last had van kwaaltjes wanneer mijn vetpercentage sterk was gedaald. Zo had in die periodes last van vermoeidheid, griepjes en zelfs regelmatig oogontstekingen. Dit is direct te relateren aan het feit dat een gezond vetpercentage noodzakelijk is voor voldoende weerstand. Er is voor mij een kinderwens en dus de zorg voor een ander voor nodig geweest om me dit te realiseren en het roer werkelijk te doen omgooien.
Heb vertrouwen
Ik weet dat er meer meiden zijn zich nog bevinden op het punt waar ik mij de afgelopen jaren bevond. Voor diegenen hoop ik dat er minder nodig voor is om zich te realiseren dat gezond ook te gezond kan zijn, weinig vet ernstige gevolgen voor je gezondheid kan hebben en wellicht tot inkeer te komen. Het is zo belangrijk om goed voor jezelf te zorgen – beeb of geen beeb.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je een keer klaar bent met die tang, het obsessief sporten en eten, maar het eigenlijk (nog) niet echt los kunt laten. Misschien ben jij niet bezig met een tang, maar draait het bij jou meer om calorieën tellen, bepaalde voedingsgroepen niet meer willen eten, je gewicht of misschien wel gespierder worden. Maar weet je: het is mij na vele jaren ook gelukt, dus ik weet zeker dat jij het ook kunt! En ben je bang om ineens 10 kilo aan te komen? Dat was ik ook, het hield mij tegen mijn patroon te doorbreken. Tot mijn verbazing was het tegendeel waar, al heb ik er wel een jaar over gedaan om daar vertrouwen in te hebben.
Zo, en dan nu maar echt publiceren, laptop dicht en niet meer aan denken (supportive reacties zijn wel heel welkom ;)).
Oh ja: sorry als de titel wat misleidend is. Wellicht vind je in dit artikel niet helemaal het antwoord waar je naar op zoek was. Dat kan kloppen; ik heb het gedaan omdat ik graag de (mogelijke) keerzijde laat zien van een obsessie met de tang en jou alleen op deze manier wist te bereiken.
– edit –
Kort nadat ik dit artikel plaatste ontving ik deze mail van Joey, die zich herkende in mijn verhaal.
Volg me op social media:
Instagram | Twitter | Facebook | YouTube | BlogLovin‘ | Pinterest
